Agnieszka Kurant is een conceptueel kunstenaar uit Polen, die de fijnmazige verbanden tussen sociale, economische en culturele systemen onderzoekt. Haar interdisciplinaire werk beweegt zich in uiteenlopende werelden; biologisch, digitaal en geologisch, natuurlijk en artificieel, levend en niet-levend. Ze vervaagt het onderscheid tussen werkelijkheid en fictie en speculeert daarbij over het ontstaan van dingen, cybernetica, automatisering, kunstmatig leven, mijnindustrieën, her-distributie en de vervanging van individueel auteurschap door complexe, collectieve vormen.
Kurants werk was te zien bij solo- en groepstentoonstellingen in de Hannover Kunstverein (2023), Castello di Rivoli (2021), Palais de Tokyo (2014) en de Performa Biënnale (2009). In 2010 vertegenwoordigde ze Polen met architect Aleksandra Wasilkowska op de Architectuurbiënnale van Venetië. Kurant heeft verschillende prestigieuze prijzen ontvangen, waaronder de LACMA A+T Award (2020), de Frontier Art Prize en de Google AMI Award (2022). Daarnaast is haar werk opgenomen in de collecties van musea zoals het Centre Pompidou, MoMA, het Guggenheim Museum en SFMOMA.
Post-Fordite 6 (2020)
Gefossiliseerde autolak, epoxyhars, steenpoeder, staal
22.9 x 25.4 x 17.8 cm
Agnieszka Kurant, Post-Fordite 6 (2020)In de serie werken Post-Fordite speculeert Agnieszka Kurant over mogelijke toekomstige geologische formaties. Fordite, dat ook bekend staat als Detroit agaat, is niet zo lang geleden ontdekt. Het is een natuurlijk-artificieel fenomeen ontstaan door de fossilisatie van duizenden lagen autolak, die zich sinds de vroege 20e eeuw ophoopten in de productielijnen van de Amerikaanse auto-industrie. Onlangs is online de esthetische waarde van deze gefossiliseerde verfformaties ontdekt. Je kan Fordite snijden en polijsten en net als edelstenen gebruiken in juwelen.
Kurant maakt rotsachtige formaties van stukken Fordite die door fabrieksarbeiders zijn verzameld. De quasi-geologische vorm belichaamt een eeuw hiërarchisch georganiseerde menselijke arbeid en de eruit voortvloeiende collectieve ecologische voetafdruk. Er schuilt ook een archeologische betekenis in Fordite, want het laat zien hoe trends in autokleuren en -afwerkingen historisch zijn verschoven.
Fordite brengt de Henry Ford Motor Company en het Fordisme in herinnering, en kan gezien worden als een geologisch bijproduct van de gestandaardiseerde massaproductie en het kapitalisme. Op speelse wijze speculeert Kurant over het wonderlijke karakter van mogelijke toekomstige geologische formaties. Ze vraagt zich tegelijkertijd af hoe fossilisatieprocessen plaatsvinden ten tijde van het digitale kapitalisme in de post-Fordistische realiteit, waarin iedereen data bijdraagt aan een mondiaal verspreide datafabriek.
Sentimentite (Crude oil price drops to minus $37) (2022)
Editie 54/100
Ingewisselde NFT, verpulverde materialen en vloeibare acrylhars
Agnieszka Kurant ziet het omzetten van groepsdynamiek en sociale energie in informatie en kapitaal als de motor achter de huidige wereldeconomie. Tweets, shares en likes zijn als het nieuwe olie en gas. In Sentimentite, een serie NFTs (unieke en onvervangbare digitale eigendomscertificaten die Kurant ook omzet in een fysieke vorm), verkent de kunstenaar de relatie tussen digitaal kapitalisme en geologie.
De 3-D vorm, kleur en dichtheid van het beeld van de NFT evolueert voortdurend, onder invloed van globale ‘sentimentdata’ die worden onttrokken aan miljoenen berichten op X (voorheen Twitter) en Reddit over 100 schokkende gebeurtenissen uit het recente verleden. De belangrijkste hedendaagse kwesties met wereldwijde relevantie bepalen de vorm van de NFTs, waaronder de Russische invasie van Oekraïne in 2022, de wereldwijde COVID-19 lockdowns en, zoals hier, de ongekende daling van de prijs van ruwe olie naar minus $37 in het voorjaar van 2020.
De NFT kan ook een onveranderlijke fysieke sculptuur worden, gegoten uit het gelijknamige materiaal Sentimentite. Kurant creëerde deze fictieve minerale valuta van meer dan 60 objecten die historisch zijn gebruikt als betaalmiddel. De resulterende sculptuur is te zien als een commentaar op de wereldmarkt en vertelt een speculatief verhaal over de wisselwerking tussen technologie en geologie.
Post-Fordite 6 is opgenomen in de 24th Biennale of Sydney (9 maart – 10 juni 2024).
Sentimentite is gemaakt in een samenwerking tussen Agnieszka Kurant en Zien.
Beide werken werden geselecteerd door de Commissioning Committee en aangekocht via het Hartwig Art Production | Collection Fund. Ze zullen vervolgens worden geschonken aan de Nederlandse staat en integraal deel gaan uitmaken van de Rijkscollectie, beschikbaar voor instellingen in binnen- en buitenland.