Luana Vitra is een beeldend kunstenaar, danseres en performer uit de regio Minas Gerais in Brazilië, een gebied waar het landschap sterk is beïnvloed door industriële mijnbouwactiviteiten. Vitra’s werk is geworteld in haar familieachtergrond, in het werk van haar vader als timmerman en in de literaire interesses van haar moeder. In objecten en installaties verkent ze de genuanceerdheid van grondstoffen en accentueert daarbij de wisselwerking tussen geologische processen en emotionele ervaringen.
Luana Vitra ontving in 2022 de Prins Claus Seed Award. Haar werk is in dat jaar tentoongesteld in verschillende instellingen, zoals MAM (Rio de Janeiro), Framer Framed (Amsterdam), South London Gallery en Javett Art Center (Pretoria). In 2023 nam ze in Brazilië deel aan de 35e biënnale van São Paulo getiteld Choreographies of the Impossible en Right to Form, een groepstentoonstelling in Instituto Inhotim (Belo Horizonte).
The beads of my rosary are artillery bullets (2024)
Ijzer, ijzererts, lapis lazuli, papier, kralen, stof en koper
Variabele afmetingen
In haar jeugd kon Luana Vitra eindeloos kijken naar de handen van biddende mensen die over de kralen van een rozenkrans bewegen en steeds hetzelfde gebed herhalen. Voor Vitra is deze aftastende reis ook spiritueel, alsof ieder punt het lichaam leidt naar het onzichtbare, bescherming en betekenis geeft. Dit is een beleving die culturen overstijgt, en verbonden is aan de energetische eigenschappen van verschillende metalen en de historische patronen die kralen en metalen vormen.
Vitra begon haar opdracht van Hartwig Art Production | Collection Fund met een verblijf van zes maanden in eThekwini (Durban), gelegen in de provincie KwaZulu Natal in Zuid-Afrika. Vanwege haar interesse in de fysieke, chemische en spirituele betekenissen van materialen ging ze op onderzoek in de regio die in de volksmond het Zoeloekoninkrijk wordt genoemd. Daar verdiepte ze zich in de traditionele regionale handmatige productie van geweven draden en kralen. Haar grote belangstelling voor deze twee technieken is ingegeven door haar interpretatie van de steek, de lijn en de herhaling als bronnen van spiritualiteit.
Luana Vitra's residentie in Zuid-Afrika vertrekt vanuit culturele tradities die hier al eeuwen aanwezig zijn en is daarom verbonden met het diasporische begrip van geloofssystemen, met materiële culturele producties en inheemse mijntradities. Voor het de-koloniaal spiritueel herstel is een begrip hiervan cruciaal. – Gabi Ngcobo
The beads of my rosary are artillery bullets is het resultaat van deze onderzoeksresidentie. Het werk reflecteert op de relatie tussen handwerk en gebed. Vitra liet zich inspireren door complexe geometrische vormen en patronen die op spirituele wijze affectie uitdrukken, bijvoorbeeld in Zoeloe liefdesbrieven, en transformeerde deze vormen op basis van haar persoonlijke begrip van de spirituele wereld. De pijlen en speren verwijzen naar Oshosi, een orisha (geest) uit de Afro-Braziliaanse religieuze beweging Candomblé, die wordt geassocieerd met de jacht, bossen, dieren en rijkdom. De verschillende materialen die Vitra gebruikt in het werk, roepen ook politieke vragen op rondom de nog steeds voortdurende spirituele en historische oorlogsvoering in haar geboorteland Brazilië en in andere landen.
Het werk maakt deel uit van de solotentoonstelling Luana Vitra: The beads of my rosary are artillery bullets bij Kunstinstituut Melly, Rotterdam (20 sep 2024 — 27 apr 2025).
Luana Vitra werd geselecteerd door de Commissioning Committee van het Hartwig Art Production | Collection Fund om onderzoek te doen en nieuwe technieken te leren voor een werk dat in de collectie wordt opgenomen. Het resultaat wordt vervolgens geschonken aan de Nederlandse staat als integraal onderdeel van de Rijkscollectie, beschikbaar voor instellingen in binnen- en buitenland.