Em’kal Eyongakpa studeerde ecologie en botanie aan de University of Yaoundé 1, en volgde daarna het residencyprogramma van de Rijksakademie in Amsterdam. Hij werkt voornamelijk met geluid en ontleent zijn ideeen uit inheemse kennissystemen, etnobotanie, toegepaste mycologie en technologie.
Zijn werk stelt vragen over milieu, identiteit en vrijheid. Aangezien zijn geboorteland Kameroen tot na de Eerste Wereldoorlog onderworpen was aan Duitse koloniale macht en tot na 1961 tussen Frankrijk en het Verenigd Koninkrijk verdeeld was, onderzoekt Eyongakpa hoe politieke structuren uit het verleden vandaag de dag nog doorwerken in de samenleving. In zijn atelier in de Bijlmer, dat vol staat met geluidsapparatuur en zelfgemaakte instrumenten, maakt hij samen met kunstenaars, wetenschappers en vrienden uit de buurt muziek- en geluidscomposities. Eyongakpa staat ook bekend om zijn reizende onderzoeksruimten en autonome kunstcentra: KHaL! SHRINE (Yaounde, 2007-2013), Bɔɔ Bɛtɔk/ɛfúkúyú (Amsterdam, 2017-heden).
Untitled XXXI/I – babhi-manyɛp/ babhi-bawɛt, (mbaŋ) (2021)
Geluidssculptuur
Variabele afmetingen
Oplage van 3 + 2 AP
Untitled XXXI/I – babhi-manyɛp/ babhi-bawɛt, (mbaŋ) (2021) is een meerkanaals geluidssculptuur die door de tentoonstellingsruimte weerklinkt via pulserende houten platforms, die een pad vormen waarop bezoekers kunnen lopen. Ze zetten onbewerkte geluidsopnames, gemaakt door de kunstenaar tijdens nachtelijke fietstochten/processies door Amsterdam, om in een fysieke ervaring van klank. Het werk is onderdeel van babhi-manyɛp/ babhi-bawɛt (serietitel: mbaŋ). Vertaald uit het Kɛnyaŋ, een breed gesproken taal in Manyu (het zuidwesten van wat nu Kameroen is) betekent mbi (meervoud: babhi) ‘pad’ of ‘route’. Bawɛt betekent olie, en manyɛp staat voor ‘water’. De vertaling van babhi-manyɛp/babhi-bawɛt is ‘waterwegen/oliewegen/routes’.
Dit werk beleefde zijn première in de Oude Kerk in Amsterdam (18 – 26 sep 2021) in de context van het Special Project 2020/21. Natuur- en buitengeluiden vonden via het werk hun weg naar de Oude Kerk. Op de routes waar Eyongakpa de opnames maakte, bevinden zich locaties en straten die historische en conceptuele connecties suggereren met verzetsbewegingen die gerelateerd kunnen worden aan water, aardgas/olie en andere grondstoffen uit de Golf van Guinee en daarbuiten. Voortbouwend op het idee van gedeelde ruimte en land verweefde de kunstenaar deze gedachten met de gedeelde ruimte van de Oude Kerk.